اگر نقرس دارید هر نوع ماهی نخورید

نقرس شکل رایجی از آرتروز است که در اثر بلور و جامد شدن اسید ارویک در مفاصل ایجاد می‌شود.

ترکیبات خاصی به نام پیورین در بسیاری از غذا‌ها یافت می‌شوند: پیورین به اسید اوریک تبدیل شده و زمانی که به میزان بیش از اندازه لازم مصرف شود می‌تواند منجر به شدت گرفتن درد نقرس شود. رژیم غذایی که میزان پیورین اندکی دارد به مدیریت علائم و تسکین درد کمک می‌کند.

غذا‌های دریایی سرشار از پیورین

با این که همه مواد غذایی حاوی پروتئین از پیورین برخوردارند، اما برخی از انواع خاص خوراکی‌ها پیورین بیشتری دارند. ماهی‌های آنچوی، ساردین، گوش‌ماهی، صدف سیاه، ماهی خالخالی، ماهی تون، قزل‌آلا، روغن‌ماهی کوچک و شاه‌ماهی همه از انواع غذا‌های دریایی هستند که باید در زمان رعایت رژیم کم‌پیورین از آن‌ها پرهیز کرد.

غذا‌های دریایی با میزان پیورین متوسط

لابستر، خرچنگ، صدف چروک، میگو و خرچنگ خاردار حاوی میزان متوسطی از ماده پیورین هستند. در رژیم کم‌پیورین مصرف پروتئین حیوانی باید به اندازه ۱۱۰ تا ۱۷۰ گرم در روز محدود شود که این محدودیت شامل غذا‌های دریایی نیز می‌شود.

نظر کارشناسان

حذف کردن یا کنترل دقیق و سرسختانه مصرف غذا‌های دریایی که پیورین زیادی دارند می‌تواند به پیشگیری از حملات نقرس کمک کند. با این که توصیه نمی‌شود غذا‌های دریایی را به وفور مصرف کنید، اما می‌توان بدون هیچ خطری از آن‌ها در رژیم کم‌پیورین به اندازه متعادل استفاده کرد.