جوان قائم‌شهری با رفتنش چراغ زندگی ۲۰ نفر را روشن کرد

به گزارش عصرقائم،  فاطمه قنبری، مادری داغدار و در عین حال سربلند، در گفت‌وگویی صمیمی و پر از احساس با خبرنگار ما از روزهای سخت کما، تصمیم‌گیری برای اهدای اعضای پسرش و باورهای عمیق مذهبی خانواده گفت.

او با صدایی که غم و غرور در آن توأم بود، از محمدحسین یاد کرد: محمدحسین ۱۸ سال داشت، پر از شور زندگی، دانش‌آموز باهوشی بود و همیشه تربت امام حسین همراهش بود. یک کربلایی واقعی؛ عشق به اهل‌بیت در رگ‌هایش جاری بود.

محمدحسین در پی یک تصادف دچار آسیب شدید شد و به کما رفت. مادرش روزهای سخت بستری را به یاد می‌آورد: هشت روز در کما بود، دکترها گفتند امیدی نیست، ضریب هوشی‌اش پایین آمده بود و برگشتی در کار بود.

با وجود این خبر تلخ، خانواده تصمیمی گرفتند که به گفته مادر، «قربانی کردن ذره ذره وجود پسرشان را دیدند» و ادامه داد: وقتی گفتند محمدحسین برنمی‌گردد، به نیت امام حسین و برای رضای خدا تصمیم گرفتیم اعضای بدنش را اهدا کنیم. پسرم همیشه اهل کمک بود، نذر داشت و حالا هم ۲۰ نفر با اعضای او به زندگی برگشتند.

این مادر قائم‌شهری درباره لحظه سخت رضایت دادن می‌گوید: داغ فرزند سنگین است اما وقتی دیدم می‌شود با این کار به دیگران امید داد، با تمام وجود رضایت دادم. محمدحسین همیشه می‌گفت “اگر روزی بتواند جان کسی را نجات بدهد، دریغ نمی‌کند” حالا این آرزویش محقق شد.

او از دیگر خانواده‌ها هم خواست در چنین موقعیت‌هایی به اهدای عضو فکر کنند و گفت:  این تصمیم فقط جان بیماران را نجات نمی‌دهد، بلکه آرامشی به خانواده داغدار می‌دهد که فرزندشان همچنان زنده است، در بدن‌های دیگر نفس می‌کشد.»

این گفت‌وگو روایتی است از ایمان، ایثار و عشق مادری؛ نمونه‌ای که نشان می‌دهد حتی در دل حادثه و اندوه، می‌توان نوری روشن کرد و به زندگی دیگران امید بخشید.