خیانت، عاقبت بی‌توجهی به ۵ خط‌قرمز

به گزارش عصرقائم، زهرا متقی‌شکیب – کارشناس‌ارشد روان‌شناسی بالینی – در روزنامه «خراسان»، نگاهی روان‌شناسانه به این ماجرا داشته که در ادامه می‌خوانید:

قطع روابط با دوستان پس از ازدواج می‌تواند به مرور زمان باعث انزوای زوج شود و استقلال و هویت آنها را زیر سوال ببرد. با این حال اگر این روابط بدون چهارچوب و حد و مرز مشخص باشد، می‌تواند به صمیمیت بین زوج‌ها آسیب بزند و به تعارضات زیادی بین آنها بینجامد. بنابراین رابطه با دوستان پس از ازدواج به مدیریت بسیاری نیاز دارد و صرفاً نمی‌توان آن را مفید یا مضر دانست. برای اینکه بتوانید هم روابط دوستانه خود را حفظ کنید و هم آسیبی به زندگی مشترکتان وارد نکنید، رعایت برخی خط قرمزها ضروری هستند که در ادامه به مهم‌ترین آن‌ها اشاره کرده‌ایم.

مشخص‌کردن مرز را بدبینی معنا می‌کنید

مهم‌ترین مسئله در حفظ کیان خانواده تعیین حد و مرزها و پاسداری از آنهاست. مرز، آن محدودیتی است که زوج‌ها برای محافظت از زندگی‌ مشترک خود تعیین می‌کنند. حد و مرز روابط به شما این امکان را می‌دهند که بین شما و همسرتان با دیگران یک خط بکشید. هرگز بر این تصور نباشید که مرزگذاری در رابطه یعنی به دیگران بی‌اعتماد و بدبین بوده و دائم منتظر باشید که مچ‌گیری کنید و افراد را به دلیل  نقاط ضعفشان کنار بگذارید بلکه به این دلیل است که در حل مسائل و مشکلات شیوه موفق‌تری به کار ببرید.

رازداری را جدی نمی‌گیرید

اگر در زندگی‌تان تجاربی داشته‌اید که آزاردهنده یا مبهم بوده‌اند، قبل از در میان‌گذاشتن با دیگران با شخص ثالثی که بتواند مشاور مناسبی باشد، مطرح کنید. بیشترین آسیب در روابط از ناحیه دوستانی به زندگی وارد شده است که تحت عنوان درد دل، محرم اسرار شخصی شما بوده‌اند اما انتشار همین رازها برایشان دردسرساز شده است.

دوستانتان را بعد از متاهل‌شدن، پالایش نمی‌کنید

هر فردی در زندگی خود دوستان زیادی دارد که مطمئنا با همه آنها به یک اندازه صمیمی نیست. ممکن است با برخی راحت‌تر و با برخی دیگر ارتباط رسمی داشته باشد. جایگاه هر فرد را در نظر بگیرید و متناسب با جایگاه وی با او رفتار کنید. مسلما هر ارتباط اجتماعی نمی‌تواند به عنوان یک رابطه دوستانه مثبت تلقی شود. برای مثال ممکن است که شما قبل از ازدواج دایره گسترده‌ای از افراد در اطرافتان حضور داشته باشند و شما با آنها معاشرت کنید اما لزوماً همه آنها دوستان صمیمی شما نیستند و شما تنها به دلایلی نظیر گذران اوقات فراغت با آنها رفت و آمد کنید. پس از ازدواج لازم است که این روابط را مورد بازنگری قرار دهید و از خود بپرسید چه تعداد از این افراد می‌توانند به افزایش کیفیت زندگی شما کمک کنند و حفظ رابطه با آنها ارزشمند است. داشتن روابط کمتر اما با کیفیت بیشتر معمولاً نقش مثبتی در زندگی افراد ایفا می‌کند و کمتر آنها را به حاشیه می‌برد.

با همسرتان درباره روابط دوستانه توافق نمی‌کنید

به جای موضع‌گرفتن در برابر همسرتان به او نشان دهید که احساساتش را درک می‌کنید و برای دوستانش ارزش قائل می‌شوید. با او در فضایی صمیمانه درباره رابطه سالم و نگرانی‌هایی که درباره روابط دوستانه شما دارد، صحبت کنید. بهترین راه حل این است که قبل از ازدواج در جلسات آشنایی در این‌باره صحبت کنید و حد و حدود این روابط را برای هم مشخص کنید. تنها لازم است در این‌باره به یک توافق مطلوب برسید و به این توافق پایبند بمانید.

اعتماد بی‌جا به دوستانتان دارید

صمیمی‌شدن با دیگران مستلزم این است که ابتدا آن‌ها را بشناسید. به این معنا که ظاهربین نباشید و از نشانه‌های کوچک به راحتی عبور نکنید. تفکر و ارزیابی منطقی می‌تواند به شناخت افراد منجر شود. منفی‌نگری زیاد و خوش‌بینی مفرط هر دو به یک اندازه در چنین ارتباط‌هایی آسیب‌زا هستند.