رفع اختلافات زناشویی با زوج درمانی

زندگی زناشویی تنش، اختلاف و مشکلات ویژه خودش را دارد. بسیاری از این تنش‌ها طبیعی، قابل کنترل و رفع و رجوع هستند، اما گاهی برای رفع برخی از مشکلات زناشویی هر چقدر هم تلاش می‌کنیدبه نتیجه مطلوبتان نمی‌رسید پس چاره چیست؟! برای حل مشکلات زناشویی تان بهتر است به زوج درمانی روی بیاروید و در پی حل مشکلاتتان بر آیید و اجازه ندهید در روابطتان با همسرتان اختلافات شدیدتر و غیرقابل تحمل تری بروز دهد.

در آموزش مشکل‌گشایی، زوج‌ها یاد می‌گیرند چگونه موضوعاتی را که تعارض ایجاد می‌کنند، شناسایی کنند، راه‌حل‌های اختصاصی را پیدا کنند، به مذاکره بپردازند و مصالحه کنند.

شما می‌توانید با زوج درمانی روابطتان را بهبود ببخشید. زوج درمانی راهی است برای حل کردن مشکلات و کشمکش‌های زوج‌هایی که خود به تنهایی قادر به حل مشکلاتشان نیستند. فرایند زوج درمانی شامل زن و شوهر، و یک فرد آموزش دیده و متخصص در این زمینه است که در خصوص احساسات و افکارشان بحث می‌کنند.

هدف در زوج درمانی کمک به زنان و مردان است تا همدیگر را بهتر درک کنند و اگر تصمیم دارند و یا می‌خواهند که تغییر کنند، به آن‌ها کمک شود تا به خواسته و هدفشان برسند. در مقاله زیر ابعاد و شیوه‌های مختلف زوج درمانی به صورت پرسش و پاسخ مورد بررسی قرار گرفته است.

زوج‌درمانی رفتاری

رفتار درمانی زوج‌ها سه نوع کمک را برای آن‌ها فراهم می‌کند: تبادل رفتاری، تعلیم دادن ارتباط، و آموزش مشکل گشایی.

در تبادل رفتاری، به هر یک از زوجین کمک می‌شود تا یک تغییر مطلوب در رفتار طرف مقابل را تعیین کند و طرفین موافقت می‌کنند با یکدیگر همکاری دوجانبه داشته باشند. درمانگر آن‌ها را تشویق می‌کند تا آخر به این تعهد خود وفادار بمانند و نسبت به هم احترام نشان دهند. تعلیم ارتباط به زوج نشان می‌دهد تا چگونه به حساسیت به یکدیگر گوش دهند و نیازهای‌شان را بدون اتهام زدن به یکدیگر بیان کنند. در آموزش مشکل‌گشایی، زوج‌ها یاد می‌گیرند چگونه موضوعاتی را که تعارض ایجاد می‌کنند، شناسایی کنند، راه‌حل‌های اختصاصی را پیدا کنند، به مذاکره بپردازند و مصالحه کنند.

بسیاری از رفتاردرمانگر‌ها همچنین تلاش دارند طریقه واکنش نشان دادن زوجین به رفتار نامطلوب را پاسخ دهند. آن‌ها ممکن است از شیوه بازسازی شناختی استفاده کنند – که در آن شیوه تفسیر هر یک از طرفین از رفتار‌های طرف مقابل تغییر داده می‌شود. زوجین می‌آموزند که از کلماتی مانند “همیشه” و “هرگز” استفاده نکنند، پیش از متهم کردن دیگری شواهد را بررسی کنند، وعواقب زندگی بر اساس فرضیاتی پوشیده که به درستی آن‌ها اطمینانی نیست، را مورد ملاحظه مجدد قرار دهند.

زوج‌درمانی با تمرکز عاطفی

نوع دیگری از درمان که از روان‌درمانی مراجع- محور کارل راجرز و نیز از نظریه سیستم‌های خانواده الهام می‌گیرد، و بیش از رفتار بر عواطف متمرکز می‌شود. درمانگر به زوج کمک می‌کند که تا به عنوان پیش‌شرط درمان، عواطفی را که تعارض آن‌ها را برمی‌انگیزد، شناسایی کنند تا بتوانند الگو‌های رفتاری دردسرآفرین را متوقف کنند. آن‌ها آسیب‌پذیری‌های‌شان را بیان می‌کنند و احساسات پذیرفته‌نشده‌شان را بروز می‌دهند، بعد موقعیت آن‌ها در پرتو این احساسات مورد بررسی مجدد قرار می‌گیرد تا راه‌حل‌های جدیدی به دست آید.

اغلب حل مشکل زوج به قطع کردن یا رهایی از الگو‌ها یا چرخه‌های پاسخ انعطاف‌ناپذیر منوط می‌شود. برای مثال یک طرف خشمگین، منتقد و شکایتگر با یک الگوی مداوم تکرار شونده، با طرف مقابلی که حالت تدافعی و انزواجو دارد، مواجه می‌شود. درمانگر به طرف عصبانی کمک می‌کند تا ناتوانی‌اش در مورد ارتباط برقرار کردن به صورت غیرتهاجمی- به گوش دادن به نگرانی‌های طرف مقابل و پاسخ دادن به آن‌ها با حمایت- را درک کند.

زوج‌درمان روان‌پویشی

درمانگر‌های روان‌پویشی معتقدند شیوه‌ای که زوج‌های بزرگسال با یکدیگر رفتار می‌کند، به شدن تحت تاثیر الگو‌هایی است که در دوران کودکی آن‌ها تثبیت شده است – درس‌هایی که اغلب به صورت ناخودآگاه در خانواده‌ای که در آن بزرگ شده‌اند به آن‌ها آموخته شده است. درمانگر بر امیال ناخودآگاه و واکنش‌های دفاعی که آن‌ها نیز عمدتا ناخودآگاه هستند، تاکید دارد. واکنش‌های دفاعی مانع ابراز کامل این امیال می‌شوند یا آن‌ها را به سوی دیگر منحرف می‌کنند.

به جای نمایش احساسات با رفتار‌های ناسنجیده با کلمات مناسب احساس خود را بیان کنید. با بیان احساسات خود، زمینه مناسبی را برای حل مشکلی که چنین احساساتی را در شما به وجود آورده است، فراهم می‌کنید.

شوهری که نمی‌تواند وابستگی و ضعف خود را تحمل کند و با انعطاف‌نا پذیری و سلطه‌جویی به عنوان بیانی از قدرت سعی می‌کند به جبران مفرط این خصوصیت خود بپردازد. این رفتار شوهر ممکن است به رفتار وابسته و انفعالی در همسرش بینجامد- که او می‌تواند هم همذات‌پنداری کند و در عین حال از آن احساس تلخکامی کند.

به عقیده روان‌درمان‌گران روان‌پویشی، چنین الگو‌های مکملی اغلب از روابط دوران کودکی با والدین سرچشمه می‌گیرد.

اما برخی از همسران از راه حل دیگری برای حل اختلافات خود استفاده می‌کنند:

۳ اختلافات و تعارضات بین خود رابه صورت اصولی ومنطقی حل می‌کنند. حل اختلافات زناشویی قواعد واصولی دارد که در ادامه به مهم‌ترین آن اشاره می‌شود:

* زمان و مکان مناسبی را برای صحبت در باره اختلافتان در نظر بگیرید.

وقتی که خسته، گرسنه یا عصبانی هستید زمان مناسبی برای گفت و گو و حل مشکل نیست. همچنین در محیط‌های پر سر و صدا و یا در حضور دیگران به ویژه فرزندانتان از بحث کردن اجتناب کنید.

* احساس منفی خود را بیان کنید.

گاهی اوقات زوجین هنگام اختلاف و مشکل به جای بیان ناراحتی و خشم خود، آن احساس را به نمایش می‌گذارند. مثلا اخم می‌کنند، حرف نمی‌زنند، داد و فریاد می‌کنند و… نکته مهم این است که اگر ناراحتی خود را به زبان نیاورید، همسرتان متوجه نمی‌شود که شما چه احساسی دارید. به جای نمایش احساسات با رفتار‌های ناسنجیده با کلمات مناسب احساس خود را بیان کنید. با بیان احساسات خود، زمینه مناسبی را برای حل مشکلی که چنین احساساتی را در شما به وجود آورده است، فراهم می‌کنید.

* مراقب کلام خود باشید.

تحقیر، توهین، تهدید، سرزنش و پرخاشگری نکنید. اگر صدایتان بلندتر شده یا تند و با پرخاشگری صحبت می‌کنید کمی مکث کنید تا آرام شوید و سپس به صحبت هایتان ادامه دهید.

* اختلافات گذشته را به میان نکشید.

آن چه که در شرایط معمول مانع از حل اختلاف می‌شود آن است که معمولا پس از بروز یک اختلاف، زوجین مشکلات قبلی و قدیمی را هم به میان می‌آورند. این موقعیت تنها باعث پیچیده‌تر شدن مشکلات می‌شود، طوری که دیگر هیچ راهی برای حل مشکل اصلی باقی نمی‌ماند. سعی کنید هر دفعه درباره یک موضوع بحث کنید و تنها روی آن موضوع تمرکز داشته باشید.

‹همین نکات ریز و پیش پا افتاده هستند که با رعایت آن‌ها می‌توان سختی‌های زندگی مشترک را به دورانی باشکوه و لذت بخش تبدیل کرد. ›