روش معاشرت با مردم

به گزارش عصر قائم به نقل از پایگاه خبری تحلیلی «بلاغ» مى‌دانيم که اسلام دينى اجتماعى است و آيات قرآن و روايات اسلامى به‌طور گسترده از معاشرت خوب با مردم سخن گفته است و روايات متواترى در اين‌باره در منابع حديث وارد شده است. کلام امام (عليه‌السلام) در اين‌جا نيز ناظر به همين معناست، مى‌فرمايد:

«آن‌گونه با مردم معاشرت کنيد که اگر بميريد بر مرگ شما اشک بريزند و اگر زنده مانيد به شما عشق ورزند»

(خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَكَوْا عَلَيْكُمْ، وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَيْكُمْ).

اشاره به اين‌که پيوند محبت و دوستى را از طريق برخورد خوب و نيکى و خدمت کردن به مردم آن‌چنان محکم کنيد که شما را به منزله‌ى نزديک‌ترين عزيزان خود بدانند؛ هرگاه از دست برويد جاى شما در ميان آن‌ها خالى باشد؛ ولى در دل همواره از شما ياد کنند و به دليل عواطف و محبت‌هايى که درباره‌ى آن‌ها داشتيد اشک بريزند و در حال حيات پروانه‌وار گرد شما بگردند و از معاشرت با شما لذت ببرند.

در واقع امام (عليه‌السلام) در اين‌جا مسئله‌ى محبت و نيکى کردن به مردم را با دلالت التزامى و ذکر لوازم بيان فرموده است، زيرا اشک ريختن بعد از مرگ و عشق ورزيدن در حال حيات از لوازم قطعى محبت به مردم است.

در حديثى از پيغمبر اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله)، حسن معاشرت با مردم، نشانه‌ى اسلام شمرده شده است، مى‌فرمايد:

«أَحْسِنْ مُصَاحَبَةَ مَنْ صَاحَبَكَ تَكُنْ مُسْلِماً؛

با کسى که همنشين توست خوش‌رفتارى کن تا مسلمان باشى».**

در حديث ديگرى از امام اميرمؤمنان (عليه‌السلام) مى‌خوانيم:

«صاحِبِ الإِخوانَ بِالإِحْسانِ وَ تَغَمَّدْ ذُنُوبَهُمْ بِالغُفْرانِ؛

با برادران نيکى کن و گناهانشان را ببخش».

امام صادق (عليه‌السلام) مى‌فرمايد:

«إِنَّهُ لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُحْسِنْ صُحْبَةَ مَنْ صَحِبَهُ وَ مُرَافَقَةَ مَنْ رَافَقَه؛

آن‌کس که با دوستانش خوش‌رفتارى نکند و با رفيقش رفاقت نداشته باشد، از ما نيست».**
اين دستورات که نمونه‌هاى فراوان ديگرى نيز در روايات دارد، برخلاف چيزى است که در دنياى مادى امروز معمول است؛ نه در زندگى به دوستان خود عشق مى‌ورزند و نه بعد از مرگشان بر آن‌ها اشک مى‌ريزند، زيرا در دنياى مادى، عواطف را درک نمى‌کنند و همواره دنبال منافع مادى خويش‌اند.

در تاريخ اسلام نمونه‌هاى زيادى در اين‌باره ديده مى‌شود که بعد از مرگ افراد نيکوکار، شهر آن‌ها يکپارچه عزا شد و در حياتشان، دوستان پروانه‌وار گرد آن‌ها بودند.

وَ قَالَ عَلَيهِ السِّلَامُ

خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَکَوْا عَلَيْکُمْ، وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَيْکُمْ.

امام (عليه السلام) فرمود:

آن گونه با مردم معاشرت کنيد که اگر بميريد بر مرگ شما اشک بريزند و اگر زنده بمانيد به شما عشق ورزند.

انتهای خبر/