سودای سیمرغ| بیرقی: به هیچ ایسمی گرایش ندارم

به گزارش قائم آنلاین، بعد از نمایش فیلم «عامه‌پسند» نشست خبری این فیلم با حضور عامل فیلم و خبرنگاران برگزار شد.

در ابتدای این نشست خانم آنتونیا شرکا منتقد دعوت شده به این نشست اظهار داشت:‌ در ابتدا منتظر دیدن فیلمی مانند فیلم «من» و «عرق سرد» بودم.  فکر می‌کردم قهرمان‌های فیلم مانند دو فیلم قبلی باشد.

وی افزود: هم بازی لیلا حاتمی و هم باران کوثری در عرق سرد در قالب قهرمان‌های فردی بودند اما در فیلم سوم «عامه‌پسند»‌ قهرمان به آن شکل وجود ندارد و با یک زن میانسال سروکار داریم که تصمیم می‌گیرد زندگی جدیدی را شروع کند. اما هیچ خصلتی که به عنوان یک مبارز و قهرمان به او بدهد به آن معنا نداریم.

این منتقد تصریح کرد:‌ در فیلم به غیر از شخصیت‌های اصلی هیچ مردی را نمی‌بینیم و به عنوان مثال وقتی فهمیه به اداره بیمه یا بانک مراجعه می‌کند دوربین به سمت فهمیه است و انگار همه بینندگان فیلم در روبه‌روی آنها قرار دارند و ما فقط واکنش فهمیه را می‌بینیم. در واقع کارگردان ما را در جایگاه مردهای فیلم می‌نشاند اما با این سؤال مواجه می‌شوم که چه سهمی در شکل‌گیری این وضعیت داریم.

به گفته وی، یکی از ویژگی‌های فیلم‌های بیرقی خلق روابط نامتعارف مانند روابط زن میانسال با فردی جوان را نشان می‌دهد و زن‌ها یا مردهایی که تمایلات متفاوتی نسبت به سلیقه عامه جامعه دارند.

در ادامه این نشست باران کوثری در خصوص همکاری دوباره‌اش با سهیل بیرقی گفت: شیوه بازی‌گیری بیرقی با سایر کارگردان‌ها به شدت متفاوت است و وسواس زیادی برای ایفای نقش‌ها دارد.

وی افزود: با توجه به اینکه من در ابتدای کار با نقش آشنا شدم شانس این را داشتم که تمرین‌های زیادی داشته باشم.

همچنین هوتن شیکبا گفت: این فیلم برای من از این بابت شاخص است که آنقدر اندازه و چارچوب و جزئی‌نگری دارد و خوشحالم که با هم‌بازی‌ها و گروه خیلی حرفه‌ای در این اثر کار کردم.

در ادامه این نشست سهیل بیرقی کارگردان فیلم «عامه‌پسند»‌ در خصوص خطی نبودن رایت فیلم گفت: در این فیلم یک اتفاق تجربه‌گرایانه انجام شد و سعی کردیم به مرزهای ناشناخته برویم تا مخاطب را بیشتر درگیر کند.

وی افزود: من معمولاً از کاراکتر به مسیر دادستان می‌رسم؛ دلیل تکنیکال سبک هم شکستن زمان در فیلم بود و این دقیقاً مثل رفت و برگشت‌های ذهنی شخصیت زن است.

بیرقی گفت: وقتی فهمیه وقایع مهم زندگی‌اش را به یاد می‌آورد به صورت غیر خطی است و ما با این کار سعی کردیم یک مرثیه بی‌نظم بسراییم.

این کارگردان در پاسخ به سؤالی مبنی براینکه این فیلم در حمایت از زنان بود یا در مذمت آنها عنوان کرد: هیچ‌وقت تصمیم نمی‌گیریم برای زنان یا علیه زنان فیلم بسازم. من تلاش می‌‌کنم به هیچ ایسم خاصی گرایش پیدا نکنم و هیچ وقت برای زنان و بر زنان فیلمی نساخته‌ام و نخواهم ساخت.

وی تأکید کرد: من تنها سعی می‌کنم در فیلم واقعیت‌ها را بازتاب بدهم و ایده‌هایی در ذهن دارم که تبدیل به سوژه و سپس فیلم می‌شود و من فقط سعی می‌کنم راوی باشم و داوری نکنم.

بیرقی تصریح کرد: سرنوشت همه ما به جریان «عامه‌پسند»‌ ربط دارد و فیلم در مذمت آدم‌هایی نیست که همراه با جریان عامه‌پسند هستند و یا علیه آنها هستند بلکه فقط این را به تصویر در آوردیم که اگر فردی در سن 57 سالگی برخلاف جریان عامه‌پسند تصمیم بگیرد چه برخوردی با او می‌شود و به همین دلیل سایر افراد تصویری از آنها در فیلم نیست و در واقع سعی کردیم این را بگوییم که مردم در فیلم خود ما هستیم.

کارگردان فیلم «عامه‌پسند» در خصوص شکل‌ گرفتن لهجه شهرضایی در فیلم گفت: شهرضا زادگاه من است و بسیاری از اقوام من همچنان در آن شهر زندگی می‌کنند. گویش شهرضایی نثر بسیار خاصی دارد و اگر به گویش مادر بزرگ من در فیلم صحبت می‌شود شاید نیاز به درج زیرنویس بود. بنابراین سعی کردیم یک لهجه بینابین را انتخاب کنیم تا برای مخاطب نامأنوس نباشد.