عوامل بی‌ثمری 10 ساله باغات اراضی شیب‌دار در مازندران

به گزارش قائم آنلاین، هادی ایزدی در گفت‌وگو ، درباره بی‌ثمری چندین و چند ساله تعداد قابل توجهی از نهال‌هایی که جهاد کشاورزی مازندران در اختیار باغداران و مالکان اراضی شیب‌دار در استان قرار داده است و موجبات نارضایتی و گلایه آنان را فراهم آورده است؛ اظهار کرد: بله، مواردی این چنین وجود داشته و تعدادی از شاکیانی که از جهاد نهال گرفته و ناراضی بودند؛ حتی به سازمان بازرسی استان نیز مراجعه کردند.

وی افزود: بازرسان این سازمان نیز به ادارات گوناگون جهاد کشاورزی در سطح استان رفتند، از مناطق مختلف بازدید کردند، بررسی کردند و برای جاهای مختلف، دلایل مختلفی هم وجود داشت.

مدیر باغبانی جهاد کشاورزی مازندران خاطرنشان کرد: در برخی از این مناطق، نهال‌ها با اراضی سازگاری نداشت؛ در برخی نقاط، نهال‌های سیبی کاشته شد که دیربازده بودند؛ حتی در یک نمونه 30 هکتاری، نهال‌هایی خارج از جهاد تهیه و کاشته شد، اما به بازدهی نرسید و در مجموع، رقم‌های نامناسبی در ان مناطق کاشته شد که اقلیم ان منطقه با ان رقم سازگار نبوده است.

این مسئول در خصوص میزان اراضی باغی استان به دلایل مشابه بعد از گذشت سال‌ها هنوز به ثمر نرسیده‌اند؛بیان کرد: شاید طی یک دهه اخیر، یک‌هزار هکتار باغ در اراضی شیب‌دار احداث شده باشد، که اگر به صورت علمی دچار 10 درصد خطا و تلفات هم شده باشد، 100 هکتار از باغات استان متحمل چنین خساراتی شدند.

ایزدی در این خصوص که سال‌ها تلاش باغداران با کاشت چنین نهال‌هایی تلف شده است و متضرر زیان‌های مالی شده‌اند که کسی پاسخگوی زیان آن‌ها نیست؛ گفت: باغدارانی که از این بابت متحمل زیان و ضرر شده‌اند، می‌توانند از طریق قانونی اقدام کنند و اگر جهاد کشاورزی مقصر اعلام شد، می‌بایست پاسخگو باشد.

وی در پاسخ به این سوال که عدم سازگاری نهال با اراضی و اقلیم باید از سوی کارشناسان جهاد ارزیابی می‌شد؛ متذکر شد: در هر کاری احتمال خطا وجود دارد و در این مورد هم، خطای انسانی و اشتباه وجود داشت.

مدیر باغبانی جهاد کشاورزی مازندران تصریح کرد: در مجموع، عوامل انسانی، عدم سازگاری نهال‌ها با اراضی مورد نظر و تغییرات اقلیمی دلایل اصلی ناباروری این درختان بوده است.

طی یک دهه اخیر اراضی شیب‌دار فراوانی از غرب تا شرق استان زیر کشت نهال‌های یارانه‌ای از سوی جهاد کشاورزی به مالکان این اراضی رفته است؛ که هیچ‌گونه باردهی و ثمری علیرغم سال‌ها زحمت و هزینه از سوی باغداران نداشته است.

باغ‌های 10 ساله چند هکتاری گردو در گلوگاه و باغ‌های چندین و چند ساله سیب در روستاهای دودانگه تنها بخشی از باغاتی از این دست است که مالکان آن‌ها، سالیان سال عمر و مال خود را صرف کردند اما چیزی عایدشان نشده است.