چگونه پيامبر(ص) هر روز، سلام هزاران نفر را مي شنود و پاسخ مي دهد؟

به گزارش قائم آنلاین، يكى از مباني اشتباه اين است كه كارهاى ماوراء مادّه را با جهان مادّه، مقايسه كنيم و سپس اين دو را يكسان بپنداريم. در جهانى كه ما زندگى مى كنيم، يك فرد نمى تواند در آنات محدود، اين همه سلام ها را بشنود و پاسخ بگويد، ولى جهان برزخ و عالم پس از برزخ، براى خود، احكام خاصّى دارند، و نمى توان حكم آنجا را از شيوه اينجا آموخت. محدّثان عاليقدر در كتاب هاى حديثى خود، نقل مى كنند كه پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرمود:

«انّ لله ملائكة في الأرض سيّاحين يبلغونى من أُمّتي السلام» . [1] «خدا در روى زمين  فرشتگانى دارد كه در گردشند و سلام هاى شما را به من مى رسانند».
پيامبر گرامى(صلى الله عليه وآله) فرمود:«ما من أحد يسلم علىّ إلاّ ردّ الله علىّ روحى حتى أرد عليه السلام». ( [2]) «هيچ كس بر من سلام نمى كند، مگر اين كه خدا سلام او را به روح من مى رساند و من پاسخ او را مى گويم».
در حديث سوم مى فرمايد: «صلّوا علىّ فإنّ صلاتكم يبلغنى حيث كنتم». ( [3]) «بر من درود بفرستيد، شما هر كجا باشيد، درود شما به من مى رسد».
آيا پيامبر ـ نعوذبالله ـ چيزى بر خلاف عقل و خرد فرموده است؟
براى تقريب ذهن يادآور مى شويم: فرشته مرگ را به نام قابض الأرواح در نظر بگيريم. چگونه در آن واحد، جان افراد بى شمارى را مى گيرد و چگونه احاطه وجودى بر همه دارد؟ چه مانعى دارد كه روح پاك پيامبر از نظر كمال، به حدى برسد كه بتواند شنونده اين درودها و پاسخگوى آنها باشد.
اين كه مى گويد: متوسلان به پيامبر با زبان هاى مختلف، سخن مى گويند، اين نيز مشكلى نيست. قرآن، سليمان را آگاه از زبان پرندگان معرفى مى كند و مى فرمايد:( وعلّمنا منطق الطير ) ( [4]) بلكه بالاتر او زبان حشرات را هم مى دانست، آنجا كه سخن مورچه را شنيد كه مى گويد: ( يا أيّها النمل ادخلوا مساكنكم لا يحطمنكم سليمان وجنوده وهم لا يشعرون ). [5] «آنگاه كه مورچه اى خطاب به مورچگان گفت: درون لانه هاى خود برويد، تا سليمان و سپاهيانش، ناآگانه شما را زير پا له نكنند». و پرندگان و حشرات داراى زبان هاى گوناگون مى باشند.
قرآن مجيد درباره علم پيامبر مى فرمايد: ( وأنزل عليك الكتاب والحكمة وعلّمك ما لم تكن تعلم وكان فضل الله عليك عظيماً ). [6] «كتاب و حكمت را بر تو فرو فرستاد، و آنچه را كه نمى دانستى به تو آموخت، و بخشش خدا بر تو بزرگ است». جمله ( علّمك ما لم تكن تعلم ) حاكى از آن است كه آنچه را كه پيامبر نمى دانست به او آموخت و يكى از آنچه كه نمى دانست، زبان اقوام و مليت هاى مختلف است. وانگهى ذيل آيه، نعمت خدا را بر پيامبر بزرگ مى شمارد. آيا با وجود اين آيه، شما پيامبر را يك فرد عادى تلقّى مى كنيد؟

منبع:

[1] . مسند أحمد، ج1، ص 387 و 441; سنن ترمذى، ج2، ص 317; سنن نسائى، ج3، ص 43.
[2] . سنن أبى داود، ج1، كتاب الحج، باب زيارة القبور، ص 470.
[3] . التاج الجامع للأصول فى أحاديث الرسول، تأليف منصور على ناصف، ج2، ص 189.
[4] . نمل/ 16.
[5] . نمل/ 18.
[6] . نساء/ 113.
[7] . خلاصة الكلام، ص 230.
مجموعه آثار آيت الله سبحاني.