كتِبَ عَلَیْكُمُ الْقِتالُ وَ هُوَ كُرْهٌ لَكُمْ وَ عَسى أَنْ تَكْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَكُمْ وَ عَسى أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ
جهاد بر شما مقرّر شد، در حالى كه براى شما ناخوشایند است و چه بسا چیزى را ناخوش دارید، در حالى كه خیر و صلاح شما در آن است و چه بسا چیزى را دوست دارید، در حالى كه ضرر و شرّ شما در آن است و خداوند به مصالح امور شما دانا است و شما نمىدانید.
نکتهها و اشارهها
اكراه از جنگ یا به خاطر روحیّه رفاه طلبى است و یا به جهت انسان دوستى و رحم به دیگران و یا بخاطر عدم توازن قوا و برترى دشمن است قرآن میفرماید شما آثار و نتایج جهاد را نمىدانید و فقط به زیانهاى مادّى و ظاهرى آن توجّه مىكنید در حالى كه خداوند از اسرار و آثار امروز و فرداى كارها در ابعاد مختلفش آگاه است؛جنگ با همه سختىهایى كه دارد آثار مثبت و فوایدى نیز دارد از جمله:
-توان رزمى بالا مىرود
-دشمن جسور نمىشود
-روح تعهّد و ایثار در افراد جامعه بوجود مىآید
-قدرت و عزت اسلام و مسلمانان در دنیا مطرح مىشود
-روحیّهى استمداد از خدا پیدا مىشود
-اجر و پاداش الهى بدست مىآید
-روحیّه ابداع و اختراع و ابتكار بوجود مىآید
آموزهها و پیامها
۱. ملاك خیر و شر،آسانى و سختى و یا تمایلات شخصى نیست، بلكه مصالح واقعى ملاك است و نباید به پیش داورى خود تكیه كنیم”عَسى أَنْ تَكْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَكُمْ”
۲. كراهت و محبّت نفسانى، نشانه خیر و شرّ واقعى نیست”تَكْرَهُوا …وَ هُوَ خَیْرٌ لَكُمْ … تُحِبُّوا … وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ”
۳. جنگ و جهاد در راه دین، مایه خیر است “كُتِبَ عَلَیْكُمُ الْقِتالُ…وَ هُوَ خَیْرٌ لَكُمْ”
۴. تسلیم فرمان خدایى باشیم كه بر اساس علم بىنهایت به ما دستور مىدهد، گرچه ما دلیل آنرا ندانیم”وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ” (سوره بقره، آیه ۲۱۶)
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0