قائم‌شهر مدیر می‌خواهد نه تماشاگر

به گزارش عصرقائم، مدیریت شهری تنها حضور در قاب دوربین‌ها و ردیف اول مراسم‌ها نیست؛ آن‌چه امروز مردم قائم‌شهر از مسئولان خود انتظار دارند، دیدن و درک واقعی معضلات شهری است.

وقتی نماینده عالی دولت در شهرستان و نمایندگان مردم، از میدان واقعی مشکلات فاصله می‌گیرند، طبیعی است که نسخه‌ای هم برای درمان در دست نداشته باشند.

فرماندار و دو نماینده شهرستان که این روزها در اغلب مراسم‌های افتتاحیه، جشنواره‌ها، و بازدیدهای غیرضروری حضوری پررنگ دارند، کاش اندکی از وقت خود را صرف پرسش از مدیران شهری و پرسش و پاسخ با رسانه ها می‌کردند؛

آیا تاکنون نمایندگان مجلس از مدیران دستگاه معضلات را جویا شدند؟

آیا از شهردار قائم‌شهر پرسیدند که چرا پروژه زیرگذر چشمه‌سر به مرحله کلنگ‌زنی نمی‌رسد؟

آیا از رئیس شبکه بهداشت پرسیدند که چرا ایستگاه‌های اورژانس شهری در قائم‌شهر تعدادش کم است؟

از مدیر سازمان آتش‌نشانی پرسیدید که چرا توان اطفای حریق در ساختمان‌های بلندمرتبه را ندارید ؟

از اصناف و بازاریان پرسیدید که چرا یکی پس از دیگری در آستانه ورشکستگی قرار گرفته‌اید؟

از ورزشکاران پرسیدید که مشکلات زیرساختی این شهر در رشته‌های مختلف ورزشی چیست؟

و از فرهنگیان، معلمان و سرمایه‌گذاران بپرسند چرا امید به آینده و کار و تلاش، در این شهر کمرنگ شده است؟

قائم‌شهر، شهری است که روزی نماد تولید، تعهد و تلاش بود؛ اما امروز درگیر روزمرگی اداری و وعده‌های فراموش‌شده است.

مردمی که در صف مشکلات ایستاده‌اند، نه به دنبال لبخندهای تبلیغاتی‌اند و نه گزارش‌های تکراری؛ آن‌ها عمل می‌خواهند، پاسخ می‌خواهند و حضور واقعی مسئولان را در میدان کار می‌طلبند.

یادواره شهدا تنها یک مراسم نبود؛ فرصتی بود تا مسئولان در کنار مردم بنشینند و یاد بگیرند که ایستادگی و مسئولیت یعنی چه. غیبت آن‌ها در چنین صحنه‌ای، نه فقط یک کم‌کاری اداری، بلکه یک غفلت معنوی است.

اگر قرار است نام قائم‌شهر بار دیگر به «قامت خدمت» بایستد، باید مدیرانش به جای سالن‌های تشریفاتی، پای مشکلات مردم بایستند.

مردم این شهر از مدیران خود انتظار دارند که مثل شهدا، بی‌ادعا اما پرتلاش باشند؛ نه در قاب عکس‌ها، بلکه در میدان واقعی مسئولیت پای کار باشند.

اینکه نماینده عالی دولت و نمایندگان بخواهند هرروز در زنگ های نمایشی در مدارس با عناوین‌مختلف شرکت کنند و یا در باشگاه های ورزشی دوستان و نزدیکان به جهت شوآف های نمایشی حضور پیدا کنند چه زمانی میخواهندمشکلات مردم را مرتفع کنند؟

کاش به جای زنگ های نمایشی در مدارس مشکل کمبود معلم ، بلاتکلیفی برخی دانش اموزان بخاطر مسائل اداری و تعیین تکلیف حقوق و مزایای معلمان و بسیاری دیگر از مشکلات آن ها توسط مسولان پیگیری می‌شد.

درپایان به آقایان عباسی، کشوری و قربانی برادرانه عرض می‌کنم گره های کور زیادی در شهر وجود دارد که باید آستین همت را بالا بزنید کفش های پولادی را بپوشید و با همدلی در کنار دیگر مدیران دستگاه ها بدنبال راه حل باشید و امید را در دل مردم شهر زنده کنید.