عید قربان، تجلی جلوه ناب بندگی

به گزارش قائم آنلاین،  عید قربان یادگار بزرگترین آزمون ایثار و رستگاری است، عید ایثار بزرگ خلیل خدا به خدا و تسلیم شدن حضرت اسماعیل (ع)به خلیل خدا و عید هدیه مقام کبریایی خداوند منان به ابراهیم خلیل الله ست.

عید قربان، بالاترین مرتبه خداخواهی، بندگی و فروع تنی است ، مرتبه ای که فراسوی هر دیدنی بزرگی و بلندمرتبگی خداوند است و ثمره ی این شعور حاضر شدن برای هدیه کردن هر دارایی به دادار ازل است ، همان هدیه ی بزرگی که خلیل الله را سزاوار تکریم کرد.

دراین روز زائران بیت الله الحرام پس از وقوف در عرفات بعنوان مرحله شناخت، مشعر تجلی گاه آگاهی و شعور و منا سرزمین آرزوها، چنان به خدای خود نزدیک شده اند که برای حفظ این مرحله و اتصال به حق از هیچ کوششی دریغ نمی کنند و قربانی کردن یکی از این امور سفارش شده است .

به راستی، عید قربان، عید ذبح دیو نفس و گذشت از همه ی اسماعیل های عالم وجود برای رسیدن به عالم کمال و مرحله ی قرب به خداوند منان است.

آری، عید قربان آزمون بزرگ ابراهیم خلیل الله و میعادگاه حضرت رسول (ص)،امامان معصوم و اولیاء اله و زییاترترین جلوه ی عشق ناب بندگی است.

عید قربان عید رهایی از همه زینت ها و زیورها و عید ایثار و گذشت برای کسب بالاترین مرتبه ی رضایت خداوند است، همان مرتبه ای که ابراهیم خلیل الله (ع) به آن دست یافت.

امام خمینی(ره) درباره عید قربان چنین فرموده‌اند:
ˈعید قربان، عیدی است که انسان های آگاه را به یاد قربانگاه ابراهیمی می‌اندازد، قربانگاهی که درس فداکاری و جهاد در راه خدای بزرگ را به فرزندان آدم و اصفیا و اولیای خدا می‌دهد.

پراهمیت بودن عید قربان

دین‌پژوهان معاصری که به پژوهش و کاوش در ادیان ابتدایی مشغول هستند چندین ویژگی مشترک را میان ادیان ابتدایی برمی‌شمارند که یکی از این ویژگی‌ها، قربانی کردن است. شاید بتوان گفت انجام و اهدای قربانی یکی از اساسی‌ترین پایه‌های پیدایش دیگر ارکان مذهبی باشد. قربانی کردن در دین اسلا‌م بسیار پراهمیت تلقی شده است. تا جایی که یکی از اعیاد بزرگ مسلمانان نیز به این نام خوانده می‌شود. این عید و مراسم، از زوایای گوناگون دینی، عرفانی، فلسفی و اجتماعی قابل بررسی و تبیین است در قرآن آمده است که: ان اول بیت وضع للناس للذی ببکه مبارکا همانا نخستین خانه‌ای که برای مردم بنا نهاده شد، خانه پربرکتی است که در مکه قرار دارد و این خانه الهی که کعبه نام دارد، زیارتگاه اهل ولی است که به حکم خداوند تبارک در سوره آل عمران بر هر کسی که توانایی رفتن بدان را داشته باشد واجب است.

حج بعد از نماز، روزه و زکات چهارمین رکن دین محسوب می‌شود و همانگونه که درباره قربانی که خود یکی از اعمال حج است، گفته شد، خود حج نیز از منظرهای گوناگونی قابل شناخت است.

حج، جلوه‌ای از وحدت

آئین شکوهمند حج، جلوه‌ای از وحدت و کثرت و کثرت در وحدت است. حج یادگار سنت ابراهیمی و نفی همه طاغوت‌ها و شیاطین است نفی هر آنچه غیر خدایی است. حج تجلی امت اسلا‌م بدون برتری نژاد، طبقه و مقام و ثروت است.

مومنان در ایام ذیحجه از سراسر جهان گردهم می‌آیند تا نه در انزوا و رهبانیت که در جمع از منیت‌ها دور شوند از خود به سوی خدا حرکت کنند، هر چند که فاصله تا ابدیت است.

عید قربان عید بندگی

قربان، عید بندگی و دلدادگی و گذشتن از خویشتن خویش است، روز شادی مسلمانان و قبولی در جشن بندگی خداوند، برآمدن انسانی نواز خاکستر شراره‌های نفس اماره. قربان، عید طلوع روزی نو و انسانی نو و یک زندگی با رنگ و بوی خدایی و رسیدن به قرب الهی است. عیدی که پس از وقوف در عرفات (مرحله شناخت) و مشعر (محل آگاهی و شعور) و منا (سرزمین آرزوها، رسیدن به عشق) فرا می‌رسد. قربان، نماد رهایی از تعلقات است. رهایی از هر آنچه غیرخدایی است.

داستان عید قربان در دین حنیف ابراهیم علیه السلام، داستان شکنجه و خود آزاری انسان و خون و عطش خدایان نیست. داستان کمال انسان است. آزادی از بنده غریزه است، رهایی از حصار تنگ خودخواهی است.

قربان و حج ابراهیمی، برائت از مشرکین است. این سنت نیز به گونه‌ای استعاری و نمادین، در رمی جمرات به خوبی نشان داده شده، بیزاری از هر چه کفر و شرک و نفاق و هر که در برابر اراده الهی ایستادگی کند و بر اوامر و نواهی پروردگار گردن ننهاده و گردن افرازد، در هنگامه حج، در مراسم زیبایی برائت از مشرکین، در برابر تمامی جهانیان به‌نام رسوا خواهد شد. داستان عید قربان در دین حنیف ابراهیم علیه السلام، داستان شکنجه و خود آزاری انسان و خون و عطش خدایان نیست. داستان کمال انسان است. آزادی از بنده غریزه است، رهایی از حصار تنگ خودخواهی است و صعود روح و معراج عشق و اقتدار معجزه آسای اداره بشریت و نجات از هر بندی و پیوندی که تو را به نام یک انسان مسئول در برابر حقیقت، اسیر و عاجز می‌کند. عید قربان نقطه اوج حج است، نیل به قله رفیع شهادت، اسماعیل‌وار، و بالا‌تر از شهادت، ابراهیم‌وار و پایان این داستان، ذبح گوسفندی، و آنچه در این عظیم‌ترین تراژدی انسانی، خدا برای خود می‌طلبد کشتن گوسفندی است برای چند گرسنه، اما با ورایی ژرف.عید قربان، تجلی توحید و نمادی از تجلی انسجام اسلا‌می در ایام حج است.