براساس ایده زنجیره حرکتی، حرکت دادن بخشی از بدن، سایر قسمتهای بدن را تحت تأثیر قرار میدهد.
وقتی قوس کف پای شما در کفش به طور مناسب پر نمیشود و الگوی راه رفتن شما دچار اختلال میشود، این الگوی غلط به کمر منتقل میشود و فشار بر ستون فقرات کمری و لگن را افزایش میدهد.
کفش و تأثیر آن بر کمردرد، با مد و سلایق القا شده از سوی تولیدکنندگان به مصرفکنندگان نیز اهمیت ویژهای پیدا میکند؛ به طور مثال کفشهای پاشنه بلند خط ثقل بدن را جابهجا کرده و باعث اعمال فشار بیش از حد و آسیب فقرات کمری میشوند.
صندلها هم که کفه تخت و بدون پاشنه دارند، قوس کف پا را پر نمیکنند و سبب بروز درد کفپا، مچ و زانوها میشوند. در بررسی و ارزیابی بیماران کمردرد، فیزیوتراپیستها علاوه بر معاینه و ارزیابی ستون فقرات کمری و مفاصل لگن، میزان تحرک و راستای مفاصل مچ و زانو را هم بررسی میکنند و قوسهای کف پا را هم مدنظر قرار میدهند.
زانوهای پرانتزی و ضربدری، مچ پاهای به داخل یا به بیرون منحرف شده و قوس کف پای بیش از حد یا پای صاف با تجویز کفی و کفش طبی مناسب و آموزش تمرینات کششی و تقویتی به بیمار اصلاح و فشارغیرطبیعی از روی ستون فقرات کمری برداشته میشود.
گاهی یک کمردرد قدیمی و مقاوم به درمانهای دارویی، با یک ارزیابی دقیق در فیزیوتراپی و تجویز یک جفت کفی ساده و آموزش چند تمرین کششی عضلات پشت ساق و ران کاملا برطرف میشود.
از آنجا که شکل پای شما در طول زمان تغییر میکند و کفی و کفش طبی اصلاحاتی را در آن ایجاد میکنند، لازم است هر سه تا شش ماه بیمار مجدد ارزیابی و تغییراتی در کفی و کفش او ایجاد شود. توجه به میزان ساییدگی هر جفت کفش در تجویز اصلاحات مناسب بسیار مؤثر است.
کفش باید کاملا پای بیمار را در بربگیرد و پا داخل کفش آزاد نباشد و لق نزند. کفه کفش باید انعطافپذیری مناسب داشته باشد و بخشی از نیروهای عکسالعمل وزن وارد از زمین را جذب کند تا سبب آسیب به مفاصل بالایی و فقرات کمری نشود. دو تا سه سانتی متر پاشنه میتواند اندام تحتانی را نسبت به تنه در وضعیت مناسب قرار دهد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0